Vreemd

12-06-2018

'Dat vind ik vreemd’, zegt een clubcollega. Verbaasd kijk ik naast me. Vreemd? Zo heb ik het zelf nog nooit bekeken. Ik vind het op z’n minst vreemd dat iemand, laat staan een loper, mijn idee vreemd vindt.

Kroondomein

Zaterdag 09 juni heb ik al lang in m’n agenda gepland staan voor de Kroondomeintrail voor een mooie 30 km afstand. Maar zo gaandeweg de inburgering bij de atletiekvereniging worden de ‘wegwedstrijden’ onder de aandacht gebracht. Goed voor de (naam van de) club en leuk voor de clublopers die vaak in grote getalen afreizen. Zaterdag 09 juni staat dan natuurlijk de halve marathon van Zwolle op het programma.

Loperloos

Een van de startbewijzen voor Zwolle is loperloos en is naarstig op zoek naar een  loper die in de avonduren in actie wil komen. Mijn avondprogramma staat nog open die 9^e juni dus het lijkt me dat ik een prima setje kan vormen met het loperloze startnummer. ‘Geniale planning’ denk ik nog. ‘Vreemd…’, zegt de clubcollega.

Deze planning is een mooie aanleiding om dubbele etappes te trainen. De afgelopen weekenden bestonden dus steeds uit twee langere afstanden per dag. Een 80 km weekend (je kan maar beter de afstand dubbel in je benen hebben) en bijvoorbeeld een 50 km weekenddag.

Toch heeft de clubcollega zich er nog niet bij neer gelegd. Het gesprek gaat een paar weken later weer verder: ‘Weet je eigenlijk wel waar je aan begint? Het is heel erg druk in Zwolle, je loopt drie ronden en er is heel veel publiek…’.

Natuurlijk een goed punt, maar voor verstandige teksten ben ik vaak niet de juiste of gewenste ontvanger. Dus met een ‘ik laat het nog wel ergens terugkomen’ sluit ik een verstandig gesprek netjes af.  

Wisselzone

De dag zelf waan ik me in een grote wisselzone. Van de 30 km in het vredige Kroondomein met het geluid van de natuur en het orkest van de vogeltjes dat zich als voorgrond-geluid opdringt, ga ik naar de paarden en de honden in de ‘wisselzone’ die graag willen eten en uitgelaten willen worden. Douchen, eten (dat blijft een ontwikkelpunt is de conclusie na vandaag) en weer door voor de halve marathon in Zwolle.

Zwolle

Zwolle heeft zichzelf vermomd als een groot openlucht festival. Een festival waarbij de beste plek waarschijnlijk zelfs op het parcours is. Waar komen al die mensen toch vandaan? Het behendigheidsparcours – want 8000 lopers die hetzelfde traject afleggen maar op verschillende snelheden en dat dan door elkaar heen - leidt ons langs alle toeschouwers, bandjes, optochten, fanfares en uiteindelijk naar de finish. En het mooie is: ik geniet er ook nog van. Of er nu iemand gaat hink-stap-springen, spontaan gaat overgeven of drie rijstroken nodig heeft om vooruit te komen, het maakt me allemaal niets uit.  

Ik blijf me super voelen en sluit de dag af met deze halve marathon. Een afstand die een paar maanden terug nog een struggle was. Een onderdeel van de reis naar gezondheid en geluk waar ik nu van mag genieten.. vreemd of niet…